साहित्य सम्मेलन

हे आपले दुर्दैवच की परम्परेला चिकटून राहण्यामुळे मराठी साहित्य सम्मेलन परदेशात होणे एक विशिष्ठ वर्गास रुचणे कठीण होत आहे।काल टेलीविजन वर काही वक्तव्ये पाहिली आणि ऐकली, आणि काही दिवसापूर्वी घडलेली एक गोष्ट आठविली. एका गावातील रेल्वे स्टेशन नवीन ठिकाणी विकसित करावयास विरोध करणारे मुख्यतः आजुबाजुचे गुमटी व्यवसायी जास्त होते। तसाच काहीसा प्रकार घडत आहे. ह्या सर्वातून बाहेर निघणे आज ची गरज आहे।आपणास काय वाटते?

ameriket sahitya sammelan

he kharech durdaiw aahe kee saahitya sammelan pardeshat hou ghatalele asataanaa ase wiwaad ubhe rahawe. may MaraThee chyaa aapulakee muLech paradeshee rahaNare marathee bhaashikaanee ghetalele he koutukaspad paool asataanaa hyaas tathaakathit saahityapremiyaankadoon? wirodhache soor umatawe hech durdaiw! Maratheelaa jagatik olakh de ghaatali asataa ase kujake aaNi nasake wichaar manat yaawe, hyaachech aascharya aahe. kimbahunaa marathi lokaanchyaa wichaar sarani che anuroop asawe.wirodha karita wirodh hech breeth wakya. Karma aamhaa lokanche, aaNakhee kaay?